Poem #241
English Translation
Persian
O friends, recall the comrade of the night
and rights of service, sincere and bright.
معاشران ز حریفِ شبانه یاد آرید
حقوقِ بندگیِ مخلصانه یاد آرید
In times of joy, recall the lovers' sigh
to harp and song, let memories fly.
به وقتِ سرخوشی از آه و ناله عُشّاق
به صوت و نغمهٔ چنگ و چَغانه یاد آرید
When wine's grace shines in the Saki's face
recall the lovers' song in that sweet place.
چو لطفِ باده کُنَد جلوه در رخِ ساقی
ز عاشقان به سرود و ترانه یاد آرید
When hope's hand grasps the waist of desire
recall our covenant, forged in fire.
چو در میانِ مراد آورید دستِ امید
ز عهدِ صحبت ما در میانه یاد آرید
Though fortune's steed may proudly prance
recall the whip that checks its dance.
سمندِ دولت اگر چند سرکشیده رَوَد
ز همرهان به سرِ تازیانه یاد آرید
If faithful ones you sometimes grieve
recall the times that twist and deceive.
نمی‌خورید زمانی غمِ وفاداران
ز بی‌وفاییِ دورِ زمانه یاد آرید
O you who dwell in pomp and pride
recall Hafez, where poor men bide.
به وَجهِ مرحمت ای ساکنانِ صدرِ جلال
ز رویِ حافظ و این آستانه یاد آرید
Cultural Context
US Interest Rank: 7/10. This poem is a call to remember. The verse about remembering 'the rights of sincere servitude' is a profound statement. The observation that when bringing 'the hand of hope' in 'the middle of desire', one should remember 'the covenant of our conversation' is a striking statement. The poem's combination of remembrance and advice makes it engaging.